renta


Français

Forme de verbe

renta \ʁɑ̃.ta\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple de renter.

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Ancien occitan

Étymologie

Du latin reddita.

Nom commun

renta féminin

  1. Rente, revenu.

Variantes

Références

Espagnol

Étymologie

Du latin reddita.

Nom commun

renta [renta] féminin

  1. (Finance) Rente.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. (Économie) Revenu.
    • Renta per cápita, revenu par habitant.

Dérivés

Prononciation

Voir aussi

Références

Kotava

Étymologie

Racine inventée arbitrairement.

Nom commun

renta \ˈrɛnta\ ou \ˈrenta\

  1. Charpente.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Augmentatifs

Diminutifs

Dérivés

Prononciation

Anagrammes

Références

Occitan

Étymologie

Du latin reddita.

Nom commun

renta [ˈrento̞] (graphie normalisée) féminin

  1. (Finance) Rente.

Variantes

Prononciation

Références

Polonais

Étymologie

De l’allemand Rente.

Nom commun

renta \Prononciation ?\ féminin

  1. (Finance) Rente.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

Prononciation

Tchèque

Étymologie

Du français rente par l'intermédiaire de l’allemand Rente.

Nom commun

renta \Prononciation ?\ féminin

  1. (Finance) Rente.
    • Pozemková renta je cena výrobního faktoru půdy. Je stanovena ve výši, kde se střetnou křivky nabídky a poptávky po půdě.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Dérivés

Apparentés étymologiques

Voir aussi





© 2024 Verifier-mots.fr . La bonne orthographe. Les anagrammes .
393672 Mots dans le dictionnaire
Eric LEFEBURE. 
La vie à Mulhouse - Mulhouse 68100
Dictionnaire : Wiktionnaire
Merci à Saian pour son aide (un as de la programmation) du Forum phpfrance