gaz
gaz \ɡɑz\ ou \ɡaz\ masculin, singulier et pluriel identiques
L’air atmosphérique se compose principalement de deux gaz : le dioxygène et le diazote.
Gaz d’hydrogène, gaz délétères.
Se chauffer au gaz.
Chauffage au gaz. — Fourneau, compteur à gaz. — Ce magasin est éclairé au gaz.
Avoir des gaz. — Lâcher les gaz.
Il se tint donc coi, mais il se tint prêt, et du point où il s'était arrêté, il put suivre des yeux tous les mouvements de ses adversaires, suffisamment éclairés par les reflets du gaz municipal.— (Fortuné du Boisgobey, Double-Blanc, tome 2, Paris : chez Plon & Nourrit, 1889, p. 138)
→ Modifier la liste d’anagrammes
gaz \ˈɡɑːs\ masculin
Hervez Asez an Endro ha Mestroniezh an Energiezh eo gennad an ijinerezh niverel orin ouzhpenn 4 % eus an dilaoskadennoù gazoù efed ti-gwer.
gaz \ˈɡɑːs\
gaz \gaz\
gaz \ɡas\ masculin inanimé
Temperaturę, w której ciecz zmienia się w gaz, nazywamy temperaturą wrzenia.
gaz \ɡaz\ neutre
gaz \Prononciation ?\ féminin
gaz \Prononciation ?\
gaz \Prononciation ?\
gaz \Prononciation ?\
© 2024 Verifier-mots.fr . La bonne orthographe. Les anagrammes .
393672 Mots dans le dictionnaire
Eric LEFEBURE.
La vie à Mulhouse - Mulhouse 68100
Dictionnaire : Wiktionnaire
Merci à Saian pour son aide (un as de la programmation) du Forum
phpfrance